قاین - اسفدن

قلندری- در قدیم دختر و پسر کمتر یکدیگر را می دیدند و روی این حساب تقریبا پدر و مادرها عروس یا داماد را با شناختی که از او داشته اند انتخاب می کردند.بعد از انتخاب عروس به اصطلاح محل کدخدا می فرستادند و کدخدا مرد بزرگ فامیل و ریش سفید مورد اعتماد و اطمینان هر دو طرف بوده وقتی کدخدا به خانه عروس می رفت و جواب خانواده عروس را کامل می گرفت خبر را برای خانواده داماد می آورد و از این لحظه در ده پخش می شد که برای دختر فلانی کدخدا برده اند.

یعنی قبولی عروسی از طرف هر دو خانواده.بعد از این مرحله از طرف خانواده داماد، از روی فرصت و گرفتن وقت و با خاطری جمع بستگان درجه یک داماد می رفتند خانه پدر عروس و مقداری شیرینی، قند ، خرما و دو قواره لباس هم با خود برای عروس می بردند و نامزدی آن ها میان مردمی می شد.سپس در وقتی که تعیین می کردند و باید روز یمن و مبارکی هم باشد مراسم پول اندازی راه می انداختند.یعنی از طرف اقوام و خویشان داماد تصمیم می گرفتند تا مردان مقداری پول و زن ها وسایل خانگی به عنوان هدیه تهیه و در وقتی معلوم به خانه عروس می بردند.در این شب هم مقداری شیرینی از طرف داماد تهیه می شد و قبلا به خانه عروس می فرستادند تا آن ها متحمل هزینه نشوند.در مجلس که می نشستند بساط شور و شادی بر پا می شد و معمولا داماد را دعوت به خواندن شعر می کردند و یا از او می خواستند برای جمع چند دقیقه ای برقصد تا کم کم از شرم او در خانه پدر عروس (خسور) شکسته شود.از طرف دیگر هم پاکت های پول و هدایا که معمولا در سینی بزرگی (مجمعه) چیده شده بود، به خانه دیگری برده می شد و شمارش پول و تماشای وسایل و هدایا از طرف خانواده عروس لذت بخش و شادی آفرین بود و معمولا مادر عروس از خانواده اقوام داماد به خاطر پول و هدایا تشکر می کرد.در این جا مراسم پول اندازی هم تمام می شد./خراسان

نوشته شده توسط م. ر. الف در شنبه 87 آذر 23

لینک ثابت نظرات شما ()